137 Sayısının Gizemi ?
Kargo Kültü Bilimini daha önce okuduysanız Richard Feynman‘ın, uzmanların ya da bu durumda fizikçilerin hala bilmediği birçok şey olduğuna inandığını biliyorsunuz. Tüm meslektaşlarına sıklıkla işaret ettiği bu ‘bilinmeyenlerden’ biri de gizemli 137 sayısı ydı.
Bu sayı, ince yapı sabitinin değeridir (gerçek değer yüz otuz yedinin üzerindedir), yani elektronun yükünün (q) karesinin Planck sabiti (h) çarpı ışık hızının (c) çarpımı olarak tanımlanır. Bu sayı aslında bir elektronun bir fotonu absorbe etme olasılığını temsil eder. Bununla birlikte, bu sayı, fiziğin çok önemli üç alanını ilişkilendirmesi bakımından daha önemlidir: elektronun yükü biçimindeki elektromanyetizma, ışık hızı biçimindeki görelilik ve Planck sabiti biçimindeki kuantum mekaniği. . 1900’lerin başından beri, fizikçiler bu sayının bir GUT’nin ya da elektromanyetizma, kuantum mekaniği ve özellikle yerçekimi teorilerini ilişkilendirebilecek Büyük Birleşik Teori’nin kalbinde olabileceğini düşündüler.
Ancak fizikçiler, 137 sayısı ile evrendeki diğer herhangi bir fiziksel yasa arasında henüz bir bağlantı bulamadılar. Böyle önemli bir denklemin bir veya pi gibi önemli bir sayı üretmesi bekleniyordu, ancak durum böyle değildi. Aslında, sayının ilgili olduğu tek şey, büyük fizikçi Wolfgang Pauli‘nin öldüğü oda: 137 sayısı oda. Dolayısıyla, bilimin nihayet bulabileceği her şeyi keşfettiğini düşündüğünüzde, Richard Feynman‘ı ve 137 sayısı nı hatırlayın. . elektromanyetizma, kuantum mekaniği ve özellikle de yerçekimi teorilerini ilişkilendirebilir. 137 sayısı ile evrendeki diğer herhangi bir fiziksel yasa arasında henüz bir bağlantı bulamadılar.
Dr. Bill Riemers şöyle yazıyor: klasik fizik bize periyodik tablonun # 137 sayısı (henüz keşfedilmemiş ve isimlendirilmemiş) elementi tarafından yakalanan elektronların ışık hızında hareket edeceğini söylüyor. Bunu açıklamak için matematiği kullanmazsanız, fikir oldukça basittir. 137 sayısı, bir elektronun tek bir fotonu absorbe etme olasılığıdır. Protonlar ve elektronlar, fotonlarla etkileşimlerle bağlanır. Yani 137 proton elde ettiğinizde, 137 foton elde edersiniz ve %100 absorpsiyon şansı elde edersiniz. Temel durumdaki bir elektron ışık hızında yörüngede dönecektir. Bu, bir kara deliğin elektromanyetik eşdeğeridir. Yerçekimi kara delik için, gezegenlerin ışık hızında ve ötesinde yörüngede dönmesini önlemek için genel görelilik kurtarmaya gelir. Elektromanyetik bir kara delik için, genel görelilik imdada yetişir ve element 137’yi ışık hızından daha hızlı hareket eden elektronlara sahip olmaktan kurtarır. Bununla birlikte, genel görelilik ile bile, element 139, ışıktan daha hızlı hareket eden elektronlara sahip olacaktır. Einstein’a göre bu imkânsızdır. Böylece 137’yi hala anlamadığımızı kanıtlıyoruz.
Dr. James G. Gilson , 20. Yüzyıl Gizemine Çözüm : Feynman’ın a, ince yapı sabiti ve n arasındaki bir ilişki varsayımı ile daha fazla katkıda bulunuyor
.
Feynman’ın Varsayımı : Kuantum eşleşme sabitlerinin p ile genel bir bağlantısı, Feynman’ın kitaplarından birinden çokça alıntılanan aşağıdaki alıntıdan görülebileceği gibi, 40 yıl kadar önce olağanüstü bir sezgisel sıçramada RP Feynman tarafından öngörülmüştü.
Gerçek bir elektronun gerçek bir fotonu yayması veya emmesi için gözlenen eşleşme sabiti e ile ilgili çok derin ve güzel bir soru var. -0.08542455’e yakın olduğu deneysel olarak belirlenmiş basit bir sayıdır. (Fizikçi arkadaşlarım bu sayıyı tanımayacaklar, çünkü onu karesinin tersi olarak hatırlamaktan hoşlanıyorlar: yaklaşık 137.03597 ve son ondalık basamağın yaklaşık 2 belirsizliği. Keşfedildiğinden beri bu bir gizemdi. elli yıldan daha uzun bir süre önceydi ve tüm iyi teorik fizikçiler bu sayıyı duvarlarına asarlar ve bunun için endişelenirler.) Hemen bir bağlantı için bu sayının nereden geldiğini bilmek istersiniz: p ile mi yoksa belki de doğalın tabanıyla mı ilgili? logaritma? Kimse bilmiyor. Fiziğin en büyük gizemlerinden biri: insanın anlamadığı bir şekilde bize gelen sihirli bir sayı. Bu numarayı “Tanrı’nın eli” yazdı ve “kalemini nasıl ittiğini bilmiyoruz” diyebilirsiniz. Bu sayıyı çok doğru bir şekilde ölçmek için deneysel olarak nasıl bir dans yapacağımızı biliyoruz ama bu sayıyı gizlice koymadan ortaya çıkarmak için bilgisayarda nasıl bir dans yapacağımızı bilmiyoruz!
Çözüm : Bu sorunun Feynman’ın varsayımını doğrulayan oldukça basit bir çözümü olduğu burada gösterilecektir. P(n) n kenarlı bir çokgenin çevre uzunluğu ve r(n) bir kenarın merkezinden merkezine olan uzaklık olsun. p = C /2r tanımına benzer şekilde, p’nin tamsayıya bağlı bir genellemesi olan p(n)’yi p(n) = P(n) / (2r(n)) = n tan(p / n) olarak tanımlayabiliriz. ). n 1 n 2 tamsayılarına bağlı {a(n 1 ,n 2 )} sabitlerini a(<n 1 , n 2 ) = a(n 1 , ∞) p(n 1 xn 2 ) olarak tanımlayalım. /p, ……………………* burada a(n 1 ,∞) = cos(p / n 1 ) / n1 . a’nın sayısal değeri, ince yapı sabiti, özel durum n 1 = 137, n 2 = 29 ile verilir. Böylece a = a(137,29) = 0.0072973525318… a için deneysel değer a exp = 0.007297352533( 27), (27) son iki basamaktaki deneysel belirsizlik +/-‘dir.
a, ince yapı sabiti, p ve p(n) arasındaki çok basit ilişki *, Feynman’ın varsayımını ve aynı zamanda onun şaşırtıcı sezgisel becerilerini doğrular.
Reklamı Kapat